आमचे प्रेरणास्थान : सारंग ह्यांची गझल पारिजात
कालचे वादे मुलींनी पाळले होते
अन फुलांचे ताटवे ओशाळले होते
वाटले मजलाच भेटायास तू आला
पण अबोलीलाच तू कवटाळले होते
एवढे गोंजारले मजला गुलाबाने
का मला पण मोगऱ्याने टाळले होते?
मीलनाच्याही क्षणी मी लाजले होते
आमचे हे पाहुनी चेकाळले होते
अंग सारे शेवटी रक्ताळले होते
नारिजातीने असे सांभाळले होते !!!
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)