आमची प्रेरणा अदितीताईंची सुंदर कविता/गझल काल सांगावा मिळाला.... आणि केशवसुमारांचे मजेदार विडंबन सोड असले नाद सगळे...

रोज डोळ्यांतून जाती
लाव त्या पाण्या कपाती !

थोरली नाकारली मी
धाकटी डौलात पाती

संपवे ना स्नान त्यांना
सोबतीने जे नहाती

ना जमाना सज्जनांचा
लाच ती सारेच खाती

आज कांगावा कशाला
काल जर आलीस हाती ?

लेखिकेचे काव्य पडले
खोडसाळा दैत्य हाती !

--खोडसाळ
(माघ शु.२ शके १९२९
९ फेब्रु. २००८)
(हाही प्रयत्न खोडसाळ आहे हे वे‌ सां न ल)

0 Comments:

Post a Comment



Newer Post Older Post Home

Blogger Template by Blogcrowds