मूळ कविता : प्रदीप कुलकर्णी यांची कविता प्रवास !
.....................
प्रवास !
.....................
खेटले सारे कसे हे
लाज सोडोनी प्रवासी...?
पाठपोटी लगटले अन्... बिलगले काही पदासी !
चेहऱ्यावर साळसुदकी
त्यातले नसल्याप्रमाणे
पाहती येथे-तिथे त्या गावचे नसल्याप्रमाणे !
यांस कैसी आवरू मी ?
हात कोणाचा धरू मी ?
लोचटांपासून आता कोणती आशा करू मी ?
शेवटी आता अशांशी
चालला हा वाद माझा...
"लावता धक्का मला का ? प्लिज्, सोडा नाद माझा !"
चालली आहेच बस अन्
ते असे मस्तीत सारे
खोडसाळा, थांब मेल्या !सँडलीचा मार खा रे !
-खोडसाळ
.........................................
दुर्घटनाकाल : १५ मे २००८
..........................................
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)