पोहे, चहा, बटाटे...

प्रेरणा : कविवर्य सुरेश भट यांची नितांतसुंदर, अजर गझल "केव्हातरी पहाटे"

पोहे, चहा, बटाटे घेऊन आत गेली
पिठले चुकून मजला देऊन आत गेली

कळले मला न केव्हा फुटली बशी कपाची
कळले मला न केव्हा उचलून आत गेली !

सांगू तरी कसे मी वय नासक्या दुधाचे ?
रोखून श्वास रबडी ठेवून आत गेली !

उदरात येत काही आवाज कावळ्यांचे...
बदमाश ताट माझे उचलून आत गेली !

पाडावयास आली माझ्याच दंतपंक्ती
मग बोळके मुखाचे बनवून आत गेली !

आता बशीत नाही ते पापलेट माझे...
(सामीष ताट माझे बदलून आत गेली)

अजुनी सुगंध येई खोलीस मोगऱ्याचा...
गंगावनास येथे विसरून आत गेली !

3 Comments:

  1. Deepak Salunke said...
    फ़ार सही विडंबन आहे खोडसाळ ! आवडलं !
    HAREKRISHNAJI said...
    नेहमीप्रमाणॆच अप्रतीम
    सर्किट said...
    saheeeeeeeeeeeeee...

    ganyachya chaaleet kaay chhandaat pan basavalaye..

    mi agadi gaaun baghitala. :-D

Post a Comment



Newer Post Older Post Home

Blogger Template by Blogcrowds