स्फूर्तीस्रोताचे उगमस्थान : मुमुक्षू यांची कविता बाळ थांबला कधीचा..
कसे नेसावे तयास, कसा सांभाळावा व्यास..
मिणमिणता उजेड अन् धोतराची कास.
येथ सर्वत्र गर्दुल्ले, कोण शुद्धीत कळेना..
हुक्का ओढण्याच्या जागी, दरवळतोय वास.
कसे अफुत रमले जन सोकावल्यावाणी..
डोळे तारवटलेले, लागे खोकल्याची ढास.
दिन-रात एक सारे, त्यास पिण्याच्या क्षणात..
बाळ थांबला कधी का, तया ढोसण्याचा ध्यास.
खोडसाळ
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)