या पोरट्या झणी...!

...........................
या पोरट्या झणी
...........................

ही सोबती निशा...
गेली कुठे दिशा...?
करती रिता खिशा... होतात वेदना!

कपडे खरीदती...
खातात सागुती...
देतात मागुती... त्याची बिलं मला!

या पोरट्या झणी
अंधारल्या क्षणी
होतात ढेकणी... चावा कुठेतरी!

सांगू तरी कसे...?
झाले जगी हसे...!
गालावरी ठसे... वाटे तरी हव्या!

बाहेर खातही...
खाती घरातही...
नि येत-जातही... नाही म्हणू कसे?

नसतात या घरी...
डिस्कोत, पार्लरी...
ही व्यर्थ वैखरी... बोलू कुणासवे?

या त्याच त्या व्यथा
कविता यथा तथा
रंगाविना कथा... सांगायची कशी?

सरबत कधीतरी...
देतात त्या जरी...
द्राक्षासवे खरी... देतात साथ ना?

मी कोकरू कधी...
मी शिंगरू कधी...
मी वासरू कधी... हाकीत सारख्या!

लांबऽऽण लावतो...
अन् अंत पाहतो...
सारेच वाचतो... डोळे मिटून मी!

दीक्षा परी असे...!
रक्षा परी असे...!
शिक्षा परी असे... सोसायची मला!

अज्ञात वास हा...
नाकास त्रास हा...
घेताच श्वास हा... वांती ढसाढसा!

- खोडसाळ

.....................................
कालबाह्य
.....................................

0 Comments:

Post a Comment



Newer Post Older Post Home

Blogger Template by Blogcrowds