(जिंदगी)

प्रेरणेचे उगमस्थान : मिल्या यांची गझल जिंदगी

विना निंद,तळमळू लागली
आळसावली,चळू लागली

उपोषणाने दीड वाजता
भुकी पल्लवी गळू लागली

ष्टोची ज्योत ही पेटवली अन
मासळीस सवतळू लागली

चिंबोरी, बघ, तुडुंब भरली
शिजवताच दरवळू लागली

कशास झंपर तिने घातला?
ठेच काळजा हळू लागली

जरी बावळट तरी तिची मज
नेत्रपल्लवी कळू लागली

गंध असा वाऱ्यावर आला
दूर माणसे पळू लागली

अशी जन्मभर जेवली सखी
इथुन-तिथुन डचमळू लागली

पाय रोवता, खोडसाळ, ती
भली भली चळचळू लागली

0 Comments:

Post a Comment



Newer Post Older Post Home

Blogger Template by Blogcrowds