आमचे प्रेरणास्रोत : भूषण कटककर यांची मस्त गझल बोलणे त्याचे मनापासून ते...
ती म्हणाली तेच झाले शेवटी
ढोसली अन् रेच झाले शेवटी
बोलणे बेंबीतळापासून ते
श्रोतृगण बहिरेच झाले शेवटी
एवढा खोटे खरेच्या कच्छपी
की तिला पोट्टेच झाले शेवटी
हालचाली आमच्या थंडावता
व्हायग्रा होतेच, झाले शेवटी
खात मी बसलो अधाशासारखा
आतड्यांचे पेच झाले शेवटी
प्रेम ज्यांचे नाव होते ठेवले
ब्रह्मचारी तेच झाले शेवटी
खोडसाळा, तू जसा देवास त्या
काव्यही प्यारेच झाले, शेवटी
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)