ज.के.उपाध्ये लिखित "विसरशील खास मला" हे मराठी भावगीतांच्या सुवर्णकाळातील एक गाजलेले गाणे. (इथे उपलब्ध). विरहकाळात प्रियकर इतरत्र गुंतून आपल्याला विसरून जाईल ही प्रेयसीची भीती कालातीत असली तरी गीताची भाषा आजच्या संगणकीय, विश्वजालीय युगात कालबाह्य वाटते. संगणक क्षेत्रात जशी प्रत्येक सॉफ्टवेअर, ग्राहकाची इच्छा व गरज असो वा नसो, सतत अद्ययावत, चुकलो, अपडेट, केली जाते त्याप्रमाणे हे सुंदर गाणेही 'अपडेट' करण्याची आम्हास खोडसाळ लहर आल्यामुळे पुढील पंक्तिप्रपंच. तेच प्रेम, तेच प्रियकर-प्रेयसी, तोच विरह, तेच अधिकृत अभ्यासक्रमाबाहेरील 'विषय', तीच भीड. केवळ रूपकं आधुनिक. तेव्हा सादर आहे 'विसरशील खास मला_ver.2', अर्थात "ट्विटरशीलही न मला"  :

ट्विटरशीलही न मला रेषेआड* होता
पिंगा ह्या ऑर्कुटवर देशि जरी आता**

रेषेआड झाल्यावर सृष्टिही निराळी
मैत्रिणिही विविध, प्रणय-विषय भोवताली
गुंतता तयात कुठे, पिंग आठवीता

स्वैर तू अनंग, विश्वजाल विहरणारा
वशहि वशीकरण तुला गुगल, याहुद्वारा
पिंगशील केव्हा मज कॉन्फ-चॅट करता

वॉल आणि स्क्रॅप तुला दाखवू कशी मी
वेबकॅम चॅटनेच पिंगपूर्तता ही
याकरता रेषेआड होऊ नको नाथा

* : offline
** : ऑर्कुटवरून फेस्बुकवर बढती घेतलेल्यांनी ही ओळ
'पोका ह्या फेस्बुकवर करशि जरी आता'
अशी वाचावी ही नम्र विनंती.

0 Comments:

Post a Comment



Newer Post Older Post Home

Blogger Template by Blogcrowds