मृण्मयीताईंचे "डोळे" इतके जुल्मी की रोखुनी पाहताच आम्हालाही डोळे आले. "(डोळ्यांत) वाच माझ्या तू गीत भावनांचे" असे आमच्या मनीचे मनोगत ग. दि. माडगुळकर आधीच लिहून गेलेत. (अण्णा, उत्तम ते सगळं तुम्ही लिहून गेलात आणि आमच्या वाट्याला ही विडंबनं आली. )
जालावरती शिकार करणे शिकू लागले डोळे
कवीकुळाचे मज खाऊ की गिळू लागले डोळे
सलज्ज झुकणे ताकाला जाउनी लपवणे भांडे
उघड उघड बरणीला आता भिडू लागले डोळे
नको नको ते खूप वाचले, अधू जाहले डोळे
मोतीबिंदू झाला, आता पिकू लागले डोळे
सही गुलाबी गालांची अन् रूपरंग देखणे
तिला पाहता पटकन डावे मिटू लागले डोळे
मुक्ताई वा जनी नव्हे मी, शीघ्रकवी खोड्या मी
काव्य पाहुनी लगेच हे शिवशिवू लागले डोळे
Labels: विडंबन
1 Comment:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
कवीकुळाचे मज खाऊ की गिळू लागले डोळे
सलज्ज झुकणे ताकाला जाउनी लपवणे भांडे
उघड उघड बरणीला आता भिडू लागले डोळे
...
तिला पाहता पटकन डावे मिटू लागले डोळे
....हे मस्तच !
सतीश वाघमारे