प्रेरणा : आमचे परम-मित्र काव्यानिरुद्ध तथा अनिरुद्ध१९६९ ह्यांची गज़ल "हा शब्दांच्या गुणसुत्रांचा दोष असावा" .
माबो, मिपा, मनोगताचा दोष असावा
शब्दस्फितीचा भस्मासुर इतका वाढावा ?
कधीतरी हातांची भाषा मला कळावी
कधीतरी मुस्कटातला लाफा उमजावा
भात-वरण ह्या दोन वितीच्या पोटी मणभर
भरल्यावर आमांश कसा सांगा चुकवावा ?
युगे बदलली काळ बदलला कार्तिकस्वामी
एक आयडी शादी डॉट कॉमवर उघडावा
किती खोल मी अजून जावे कर्णी माझ्या
कधीतरी मळ मला अता हाती लागावा
उगाच चर्चा मी तेव्हा केली पत्नीशी
"चुकले तुमचे", रोजचाच निष्कर्ष निघावा
अता एकदा संपावी काव्याची दैना
खोडसाळ हा शब्दांचा दंगा थांबावा
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)