प्रेरणेचा स्रोत : मिल्याची मस्त गझल "अंतरातली व्यथा अंतरी जपायची"
भेट आपली अशी 'वाद'ळी असायची
आत, बाह्य अंगभर...खोल जखम व्हायची
भार केव्हढा तुझा ... श्वास चोंदवीलसा
देह कोसळायचा अन मिठी सुटायची
भांडण्यास तू मला... मी तुला असायचो
रात्रभर तुझ्यामधे झांटिपी शिरायची
ह्या तिच्या जुन्या त्रुटी... रोज स्नान टाळते
श्वास रोख! अन्यथा... नासिका जळायची
दाखवू नकोस तू सौष्ठवास सारखे
प्रेरणा मिळायची... 'काम'ना करायची
दिवस पाहिले असे... की खरे लिहायचे
सलिल मास्तरासही चाल मग सुचायची
एक नीळकंठ तर पार्वती, सतीमधे
दोन बायकांतली मत्सरी जपायची
मी अखेर जाणले मर्म यौवना तुझे
लक्ष्य ओळखायचे... सावजे टिपायची
एक हेच साकडे खोडसाळ घातले
सोड शेवटी तरी लालसा लिहायची
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)