आमचा प्रेरणास्रोत : जयन्ता५२ ह्यांची वाचनीय गझल "भूक होती"
पोटात माझ्या चूक होती
अवस्था किती नाजूक होती
पुसतात मग तोंडास पाने
जी माणसे कामूक होती
कित्येक दिसले हासताना
ती पोरगी चाबूक होती
मग सोडले उपवास त्याने
काया तिची साजूक होती
नाते कधी ना जोडतो पण
श्वशुराकडे बंदूक होती :(
गरतीस मी भेटून आलो
मर्जी तिची ठाऊक होती
Labels: विडंबन
Subscribe to:
Posts (Atom)