(कूजन)

आमच्या प्रेरणेचे उगमस्थान : कुमार जावडेकर यांची गजल कूजन


(प्रियकरावर घालसी बंधन कसले?
हे दर्‍या-झुडुपातले कूजन कसले? )


ओढ ना ज्याला तुझी, ते मन कसले?
जवळ तू असता असे लंघन कसले?

बंद तू केलेस सारे दरवाजे...
चालले आहे छुपे प्राशन कसले?

चालले आहे मना चिंतन कसले?
सासरे आहेत रे कर्झन कसले...

तेच गाणे ओळखीचे येते, पण-
आदळे कानी नवे फ्यूज़न कसले!

खूप आहे घातलेले 'जीवन' पण
ज्यात नाही तेल ते मोहन कसले

खूप झाले घालणारे किरीट, पण-
ज्यास नाही 'क्वीन' ते राजन कसले?

फिरत बसशी तू सदाच्या नाकावर...
(चालले श्लेष्म्यात संशोधन कसले? )

सर्व येथे वाचण्या कविता तत्पर
खोडसाळा, केले विडंबन कसले?

(ओठी तुझ्या)

प्रेरणा : जयन्ता५२ यांची गझल ओठी तुझ्या

ओठी तुझ्या सहल माझी
बघ कुठवरी मजल माझी

तव काळजाच्या किनारी
जाते नजर सखल माझी

हल्ले किती त्या सखीचे
सुजली किती शकल माझी

सुटले जरा पोट माझे
ही भोजने सफल माझी

दुनिया सह्या का न समजे?
हस्ताक्षरे सरल माझी

नजरेत खोडसाळाच्या
झाली हझल गझल माझी :(

आमचे प्रिय कविमित्र श्री. अनिरुद्ध अभ्यंकर यांच्या हसले होते निरोप घेऊन निघताना ने प्रेरित होऊन...

हसले होते निरोप देऊन वळताना
सुटकेचा निःश्वास टाकुनी पळताना

आठ जणांची गर्दी झाली दाराशी
काल मला खोलीत एकटी बघताना

तशीच असते खोली अस्ताव्यस्त तुझी
शिव्या घालते तुला रोज आवरताना

हसता डोळे फडफडून मी सगळ्यांशी
दिसायचा तू गोड किती जळफळताना

सांगत होते तुझ्या चहाड्या उशीस मी
तळमळते मी अन तू घोरत असताना

सांग कुठे या मित्रांना मी लपवावे
अवचित येता घरात तू ते असताना

गोष्ट खाजगी जगास का मी सांगावी
कार्य काय घडतात घरी तू नसताना

Newer Posts Older Posts Home

Blogger Template by Blogcrowds