माझे प्रेरणास्थान : कवी चित्तरंजन भट ह्यांची गझल पाऊस कोसळू दे .
पाऊस कोसळू दे
छपरातुनी गळू दे
दे, प्रेम दे तुझे पण
सखया जरा हळू दे
जावेस तळतळू दे
सासूस मळमळू दे
चोरून वन्स पाही
पाहून तिज जळू दे
मजला मिठीत घे पण
आधी तया टळू दे
कर फोन पोलिसांना
साऱ्यांस चळचळू दे
जेलात चोंबड्यांना
जात्यावरी दळू दे
मी काय चीज आहे
सटव्यांस आकळू दे
Labels: विडंबन
1 Comment:
-
- सर्किट said...
3:37 amhaa..haa.. :) jhakaas.! masta jamalaye vidamban.. keep blogging!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)