स्फूर्तिस्थान : माझे अभावाचे विश्व...!
.....................................
माझ्या स्वभावाचे अश्व...!
.....................................
काल होतीस प्रेयसी
आज झालीस वहिनी
रोज संख्या वाढे, वाढे
मला किती रे भगिनी !!
अता का ग भेटलीस...?
केलीस का बडबड?
भंगलेल्या हृदयाची
पुन्हा झाली पडझड !
प्रौढपणा जरी तुझा
माझे बरे ना लक्षण...
पोर तुझ्या खांद्यावर
माझे चालू सर्वेक्षण !
होती तुझ्या कडेवर
बाळी एक रडणारी...
तिला लागलेली भूक
भोकाडून सांगणारी !
कधी खोटे रुकारणे
कधी जाणे ते रुसून
कधी मोहक कटाक्ष
सारे गेली विसरून !
प्रेयसीत का वहिनी ?
वहिनीत का प्रेयसी...?
परस्त्रीस का रे मना
अशा तऱ्हेने पाहसी ?
तुला भेटून बघून
मला काय लाभ झाला ?
जसा तेव्हा तसा आता
माझा पोपटच झाला...
तुझ्या मस्त दर्शनाने
आज भलतेच झाले...!
माझ्या स्वभावाचे अश्व
वारे प्याल्यागत झाले...!!
- खोडसाळ
......................................................
मोडतोडकाल : ०१ मे २००८ (जय महाराष्ट्र)
......................................................
Labels: विडंबन