प्रेरणा : कधीतरी तू थांबशील...!
रोज मला येतात नव्या मित्रांच्या हाका !
तरुण कुणी अन् कुणी वयाने मामा-काका !
बरे नव्हे हे लोकप्रिया होणे इतकेही...
घरास माझ्या म्हणू लागले वासूनाका
भेटतात मज डौल घेउनी कलहंसाचा...
कुणी घेइना परंतु सोबत आणाभाका !
पळून कोठे चाललात माझ्या मित्रांनो ?
तुम्हामुळे तर नवमासाने प्रसंग बाका !
कुणीतरी भेटेल तुम्हाला मित्र, सख्यांनो
कुणीतरी घालेल तुम्हावरतीही डाका !
कुणीतरी भेटेल मलाही उपवासाचे
आठवते मी...कधीपासुनी पडला फाका !
मूल होउनी या देहाची चूक किरकिरे...
अतातरी या डोक्यावरती अक्षत टाका !
वीण उसवली या एकाकी आयुष्याची...
वीण वाढण्यासाठी येउन भिडवा टाका !
रोज ढगळ कपड्यात झाकते पोट बिचारी...
"लग्न करा ना लवकर, माझी अब्रू झाका !"
खोडसाळ हे संपतील काव्याचे फेरे...
साहित्याच्या अलीकडे माझा आवाका !
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)