आमचे प्रेरणास्थान : चित्त यांची अप्रतिम गझल "कोणत्या चिमटीत मी त्याला धरू ?"
कोणत्या नाक्यावरी त्याला धरू ?
हिंडते गल्लीत जे फुलपाखरू
तू अता बघशील वाता - हत खरी
लागले पाणी-पुरीने डरडरू
गायही तेव्हाच गोठा सोडते
लांबुनी जर बैल लागे हंबरू
खुणवती सार्या पुरातन 'ओळखी'
पाहुनी लागे नवी ही कुरकुरू
सुळसुळाया लागली झुरळे किती !
केवढी दिसतात, चल कल्ला करू
चालवू माझे विडंबन - हल किती ?
केवढे लिहितात हे कविकुलगुरू
---------कलम १ -----------------
खूप पल्लेदार आहे माल पण
वाचताना श्वास लागे घरघरू
आपल्या दोघांमधे कोणी नको
ये मिशी कापू, जरा वस्त्रा धरू
ढापण्यांनी रूप आहे देखले
यंग कुठले सांग आहे पाखरू ?
ओठ, बांधा, केस, बाहू अन् कटी
(हे धरू की ते धरू की ते धरू)
१. मराठीत किंवा - नाही, फक्त मराठीतच - विडंबकाला एखादे विडंबन (कितीही ओळींचे) करायचे असते तेव्हा त्या ओळींच्या वर किंवा मध्ये किंवा दोन ओळींच्या मधल्या मोकळ्या जागेत किंवा जिथे जागा मिळेल तिथे

Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)