प्रेरणा : पुलस्ति यांची गझल मदार
"काय, गेली तक्रार वाड्यावर ?"
"छेड काढा अजून आडावर..."
भरड साडी, तरी खुलून दिसे
नेसणारी वयात आल्यावर
पाखरांचा बघा रुबाब जरा
भाव त्या मारतात कट्ट्यावर !
टाळतो कालिजात जाणे मी...
(ताण येतो उगाच डोस्क्यावर)
हात स्मश्रूत गुंतलेले जे
या मिशीची मदार त्यंच्यावर
(सर्वत्र "साभार परत")
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)