प्रेरणा : "पोच"
वाचण्याचा त्रासही घेतोच आहे
अन् तुझे वाचूनही जगतोच आहे
दीप विझले सर्व खोलीतील, सखये
अंतरे का घन तमी? मी 'घो'च आहे
चुंबनाचा नूर काही और आहे
हाय, अधरांच्या ठिकाणी चोच आहे!
का तुझ्या नजरेत ओळखही नसावी ?
नासिकेवर जाड चष्मा तोच आहे
गारुडी कित्याक आले आणि गेले?
मल्लिकेचा "हिस्स" तर पडतोच आहे
शेवटी शृंगारही गपगार झाला
केवढा वातानुकूलित कोच आहे!
केवढी शृंगारली कविता कवीने
खोडसाळाला कुठे पण पोच आहे ?
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)