आमची प्रेरणा - प्रसाद ह्यांची काबिलेतारीफ़ गझल प्राण थोडासा जळावा लागतो
प्राण थोडासा जळावा लागतो
लाकडे नसता पुरावा लागतो
ताल कुठवर मीच सांभाळायचे?
नाच दोघांनी करावा लागतो
ऊब येण्याला जरा थंडीमध्ये
जीव थोडासा चळावा लागतो
रंगता तारुण्य बाईचे गड्या
तोल मर्दा सावरावा लागतो
सोड चरख्याच्या खुळ्या त्या कल्पना
फाळणीचा मोल द्यावा लागतो
पाकळ्या फुलल्यामुळे माझ्या अता
भृंग लोचट मज सहावा लागतो
प्रेम करतो मी पतंगासारखे
बस जरासा ढील द्यावा लागतो
कोण ही प्रीती? असे खाते कशी ?
रोज प्रेमाला पुलावा लागतो
ठेवता तू कागदावर लेखणी
खोडसाळाला सुगावा लागतो
Labels: विडंबन
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)